Νέα & Ανακοινώσεις
Υπόμνημα προς το Υπουργείο Υγείας σχετικά με την αντικατάσταση του ΠΔ176/31.12.14, με το οποίο καθορίστηκαν οι όροι και οι προϋποθέσεις για την άδεια ασκήσεως επαγγέματος λογοθεραπευτή
ΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗ: 05-04-2015 21:40
ΑΘΗΝΑ: 03/04/2015
ΑΡ. ΠΡ.: 443
Προς: ΥΠΟΥΡΓΕΙΟ ΥΓΕΙΑΣΑΡ. ΠΡ.: 443
Υπουργό Υγείας, κ. Κουρουμπλή
Αναπληρωτή Υπουργό Υγείας, κ. Ξανθό
Γεν. Γραμματέα Δημόσιας Υγείας, κ. Μπασκόζο
Προϊσταμένη Δ/νσης Επαγγελμάτων Υγείας, κα Γεωργούδη
ΥΠΟΜΝΗΜΑ
Ο Σύλλογός μας αριθμεί σήμερα 1.061 εγγεγραμμένα τακτικά μέλη και είναι με διαφορά ο πολυπληθέστερος Σύλλογος λογοθεραπευτών στην Ελλάδα, με εκπροσώπηση σε όλη την χώρα. Η συντριπτική πλειοψηφία των μελών μας είναι απόφοιτοι των Ελληνικών TEI Λογοθεραπείας. Επί του σχεδίου Προεδρικού Διατάγματος που έχει αναρτηθεί προς Δημόσια Διαβούλευση από το Υπουργείο σας, θα θέλαμε να παρατηρήσουμε τα εξής:
Όπως γνωρίζετε, παρότι το Π.Δ. 96/2002 (ΦΕΚ Α΄ 85), σχετικό με τα επαγγελματικά δικαιώματα των αποφοίτων των ΤΕΙ Λογοθεραπείας, προέβλεπε ρητώς την θεσμοθέτηση άδειας ασκήσεως επαγγέλματος για τους λογοθεραπευτές, δια της εκδόσεως σχετικού Προεδρικού Διατάγματος, σύμφωνα και με το άρθρο 52 παρ. 4 του ν. 2519/1997 (ΦΕΚ Α΄ 165), το Υπουργείο σας δεν κάλυψε το κενό που υφίστατο παρά μόνο πολύ πρόσφατα, με την έκδοση του ΠΔ 176/2014, που τώρα προτίθεσθε να καταργήσετε και αντικαταστήσετε.
Ένας από τους λόγους της καθυστέρησης ήταν ότι το Κεντρικό Συμβούλιο Υγείας (ΚΕΣΥ) άργησε να λάβει την σχετική απαραίτητη γνωμοδότηση. Ένας άλλος, ίσως, να ήταν το ότι το κενό στην θεσμοθέτηση της άδειας ασκήσεως του επαγγέλματος έδινε την ευκαιρία σε πρόσωπα που είχαν ελλιπή κατάρτιση (ακαδημαϊκή, πρακτική, κλινική) να ασκούν το επάγγελμα του λογοθεραπευτή και η θεσμοθέτηση όρων και προϋποθέσεων για την άσκησή του θα τους απέκλειε και ως εκ τούτου προσπάθησαν να ασκήσουν κάθε είδους πιέσεις ούτως ώστε η έκδοση του σχετικού ΠΔ να καθυστερήσει όσο το δυνατόν περισσότερο. Χαρακτηριστικά, να σας αναφέρουμε ότι ακόμη και σήμερα, μετά τη θεσμοθέτηση της άδειας οι αρμόδιες οικονομικές υπηρεσίες αρνούνται να περιλαμβάνουν στα δικαιολογητικά για την έναρξη επαγγέλματος του λογοθεραπευτή τη σχετική άδεια ασκήσεως του επαγγέλματος.
Μετά από πολλά χρόνια, λοιπόν, με μεγάλη καθυστέρηση το Υπουργείο σας, αφού έλαβε τη σχετική γνωμοδότηση του ΚΕΣΥ προέβη στην έκδοση του ΠΔ 176/2014. Οι όροι και οι προϋποθέσεις που θέτει το εν λόγω ΠΔ ήταν αποτέλεσμα όχι μόνο της σύμφωνης γνωμοδότησης της Ολομέλειας του ΚΕΣΥ, αλλά και εκτεταμένων συζητήσεων και συνομιλιών με την ηγεσία του Υπουργείου με όλους τους φορείς.
Την τροποποίηση του παραπάνω Προεδρικού Διατάγματος, το οποίο και αυτό απέχει πολύ από το να είναι απολύτως άρτιο ή απολύτως σύμφωνο με τις θέσεις μας, θέλετε να τροποποιήσετε – αντικαταστήσετε με τις προτεινόμενες στη δημόσια διαβούλευση διατάξεις.
Επί των αλλαγών αυτών, θα θέλαμε να σας τονίσουμε τα εξής:
1) Κύριες κατηγορίες
1.1) Οι προβλεπόμενες κατηγορίες του ΠΔ 176/2014
Αρχικά θεωρούμε εντελώς άστοχο, ατυχές και τουλάχιστον επιπόλαιο να χορηγείται μέσω των κύριων διατάξεων άδεια ασκήσεως επαγγέλματος σε όλους όσους δεν έχουν είτε πτυχίο βασικών σπουδών στη λογοθεραπεία είτε από τις Ελληνικές Δημόσιες Σχολές, είτε αναγνωρισμένο ισότιμο και αντίστοιχο ανάλογο τίτλο σπουδών της αλλοδαπής, είτε απόφαση αναγνώρισης Επαγγελματικών Προσόντων του Συμβουλίου Αναγνώρισης Επαγγελματικών Προσόντων (ΣΑΕΠ).
Σε μία ευνομούμενη πολιτεία, όπως θα θέλαμε να είναι ή έστω να γίνει η Ελλάδα, κάθε νομοθετικά ρυθμιζόμενο επάγγελμα ασκείται κατά κύριο λόγο από τους αποφοίτους της αντίστοιχης Δημόσιας Σχολής Τριτοβάθμιας Εκπαίδευσης. Διότι κάθε ευνομούμενη πολιτεία σέβεται το ακαδημαϊκό της σύστημα και θέλει τουλάχιστον να δείχνει ότι το εμπιστεύεται και δέχεται ότι η βασική «δεξαμενή» επιστημόνων είναι οι Ανώτατες Σχολές της. Αυτές είναι η βάση και το μέτρο για κάθε σύγκριση ακαδημαϊκής κατάρτισης.
Με τους αποφοίτους, λοιπόν, των Σχολών ΑΤΕΙ Λογοθεραπείας είναι το λογικό και προφανές να γίνονται οι συγκρίσεις για το εάν κάποιος πληροί τις προϋποθέσεις για να ασκήσει το επάγγελμα του λογοθεραπευτή.
Προς αυτούς, με βάση το νόμο, εξομοιώνονται όσοι κατέχουν πτυχίο της αλλοδαπής αναγνωρισμένο από το ΔΟΑΤΑΠ ως ισότιμο και αντίστοιχο των πτυχίων των Σχολών ΑΤΕΙ Λογοθεραπείας. Η αναγνώριση αυτή αποτελεί την επιβεβαίωση ότι το πτυχίο της αλλοδαπής έχει απονεμηθεί από ακαδημαϊκό ίδρυμα της αλλοδαπής επιπέδου τουλάχιστον ίσου προς τα ΑΤΕΙ (ισοτιμία) και ότι το πτυχίο καλύπτει το γνωστικό αντικείμενο που διδάσκεται στις Ελληνικές Δημόσιες Σχολές Λογοθεραπείας (αντιστοιχία). Όταν ένα από τα δύο στοιχεία ελλείπει, η ακαδημαϊκή αναγνώριση είναι λειψή. Ιδιαίτερα όταν το πτυχίο δεν έχει αναγνωριστεί από το ΔΟΑΤΑΠ ως αντίστοιχο με το πτυχίο των ΑΤΕΙ Λογοθεραπείας, αυτό σημαίνει ότι ουδεμία εξασφάλιση υφίσταται ως προς το ότι έχει καλυφθεί το γνωστικό αντικείμενο της επιστήμης.
Ως προς την αναγνώριση των επαγγελματικών προσόντων μέσω ΣΑΕΠ, δεν υπαγορεύεται απλώς από τις Κοινοτικές διατάξεις (Οδηγία 2005/36/ΕΚ). Το ΣΑΕΠ αποτελεί για την αναγνώριση επαγγελματικών προσόντων ότι το ΔΟΑΤΑΠ για την ακαδημαϊκή αναγνώριση των πτυχίων. Είναι ο φορέας που έχει σαν στόχο τον έλεγχο και την απόδοση στους δικαιούχους της δυνατότητας να ασκήσουν ένα επάγγελμα για το οποίο έχουν αποκτήσει τις απαραίτητες δεξιότητες και κατάρτιση σε χώρες της Ευρωπαϊκής Ένωσης.
Είναι αδιανόητο και παράνομο στις κύριες διατάξεις να περιλαμβάνεται οποιαδήποτε κατηγορία πέραν των τριών που ήδη περιέχονται στο ΠΔ 176/2014.
1.2) Οι κάτοχοι Μεταπτυχιακών
Η πάγια θέση του Συλλόγου μας, όπως αυτή έχει ήδη εκφραστεί και ενώπιον του Υπουργείου σας αλλά και του ΚΕΣΥ, είναι πως η κατοχή μεταπτυχιακών διπλωμάτων δεν θα πρέπει να δίνει δικαίωμα στην απόκτηση άδειας ασκήσεως του επαγγέλματος του λογοθεραπευτή (εφεξής «άδεια ασκήσεως») για τους κάτωθι λόγους:
α) Έλλειψη απαραίτητης θεωρητικής επαγγελματικής κατάρτισης
Τα Μεταπτυχιακά Προγράμματα Σπουδών (εφεξής «ΜΠΣ») είναι προγράμματα εξειδίκευσης και όχι αρχικής επαγγελματικής εκπαίδευσης. Σύμφωνα με τον καταργηθέντα ν. 3685/2008 «Θεσμικό πλαίσιο για τις μεταπτυχιακές σπουδές» (ΦΕΚ Α΄ 148/16-7-2008) τα ΜΠΣ χορηγούν στους αποφοίτους του «Μεταπτυχιακά Διπλώματα Ειδίκευσης». Η χρήση του όρου αυτού είναι χαρακτηριστική και αποκαλυπτική του χαρακτήρα των ΜΠΣ. Σκοπός των ΜΠΣ δεν είναι η εκπαίδευση που θα οδηγήσει στην απόκτηση των απαραίτητων προσόντων για την άσκηση ενός επαγγέλματος, όπως είναι οι βασικές ανώτατες σπουδές που δίνονται από τα Πανεπιστήμια και τα Τ.Ε.Ι. της χώρας. Αντίθετα, τα ΜΠΣ, σύμφωνα και με την παράγραφο 3 του άρθρου 1 του ως άνω νόμου, αποσκοπούν στην περαιτέρω προαγωγή της επιστημονικής γνώσης και των τεχνών και στην προώθηση της έρευνας με συνεκτίμηση των αναγκών ανάπτυξης της χώρας.
Με την ψήφιση του ν. 4009/2011 (ΦΕΚ Α΄195/6-9-2011) η ονομασία των διπλωμάτων των ΜΠΣ άλλαξε σε «Μεταπτυχιακά Διπλώματα Σπουδών», η διάκριση όμως ανάμεσα στην προπτυχιακή και την μεταπτυχιακή εκπαίδευση γίνεται ακόμα πιο σαφής με το διαχωρισμό που κάνει το άρθρο 30 του ως άνω νόμου: οι σπουδές διαρθρώνονται σε 3 κύκλους εκ των οποίων ο πρώτος αφορά την βασική ανώτατη εκπαίδευση και ο δεύτερος την παρακολούθηση ΜΠΣ. Ο διαχωρισμός αυτός φαίνεται και εκ του γεγονότος ότι ενώ το Ελληνικό Κράτος, σύμφωνα και με το άρθρο 16 του Συντάγματος υποχρεούται να παρέχει δωρεάν παιδεία ακόμη και σε ανώτατο επίπεδο, σύμφωνα με τον νομοθέτη (τόσο του ν. 3685/2008, όσο και του ν. 4009/2011) η υποχρέωση αυτή φτάνει μέχρι και τις προπτυχιακές σπουδές, ενώ για τα ΜΠΣ υπάρχει δυνατότητα είσπραξης διδάκτρων από του μεταπτυχιακούς φοιτητές.
Είναι κατά συνέπεια αδύνατο οι προπτυχιακές σπουδές να συγχέονται με τις μεταπτυχιακές, καθώς οι ρόλοι που η καθεμία έχει και η αποστολή τους είναι εντελώς διαφορετικές. Ούτε θα μπορούσε ποτέ να θεωρηθεί ότι οι μεταπτυχιακές σπουδές είναι δυνατόν να υποκαταστήσουν τις προπτυχιακές.
Ο ορισμός του επιστημονικού αντικειμένου της λογοθεραπείας δίδεται στο ΠΔ 96/2002 (ΦΕΚ Α΄85). Σε αυτό ως λογοθεραπεία ορίζεται η επιστήμη που έχει ως γνωστικό αντικείμενο τη μελέτη, έρευνα και εφαρμογή επιστημονικών γνώσεων γύρω από την Ανθρώπινη Επικοινωνία- Φωνή, Ομιλία, Λόγο (προφορικό, γραπτό), μη λεκτική επικοινωνία και τις διαταραχές αυτής, καθώς και τις διαταραχές των καταποτικών κινήσεων του στοματοφάρυγγα.
Η επιστήμη της λογοθεραπείας, σύμφωνα και με τον ορισμό αυτό, σε καμία περίπτωση δεν είναι δυνατόν να θεωρηθεί ότι αποτελεί κλάδο ή εξειδίκευση της παιδαγωγικής επιστήμης. Προς τούτο, θεωρούμε ότι δεν θα έπρεπε να υπάρχει λόγος ιδιαίτερης ανάλυσης. Κατά συνέπεια δεν είναι δυνατόν ένα μεταπτυχιακό δίπλωμα διάρκειας ενός έτους να θεωρηθεί, άνευ εταίρου, πως σε συνδυασμό με ένα δίπλωμα νηπιαγωγού επί παραδείγματι, παρέχει την απαραίτητη επαγγελματική κατάρτιση, τόσο σε θεωρητικό όσο, κυρίως, σε πρακτικό επίπεδο.
β) Έλλειψη απαραίτητης πρακτικής εκπαίδευσης
Το γεγονός πως η λογοθεραπεία είναι παραϊατρικό επάγγελμα προκύπτει αρχικώς από την ίδια τη φύση του όπως αυτό ορίσθηκε παραπάνω, αλλά και από το ίδιο το όνομα της επιστήμης που περιέχει τον όρο «θεραπεία».
Αποδεικνύεται, όμως επιπροσθέτως και από την αποζημίωση που αποδίδουν τα ασφαλιστικά ταμεία για λογοθεραπείες και από την εξαίρεση των πράξεων λογοθεραπείας από την είσπραξη και απόδοση ΦΠΑ, στην ίδια παράγραφο και με το ίδιο σκεπτικό που απαλλάσσονται και άλλα παραϊατρικά επαγγέλματα όπως νοσοκόμες, μαίες, φυσικοθεραπευτές και εργοθεραπευτές.
Λόγω του χαρακτήρα του επαγγέλματος, η Ελληνική πολιτεία αποφάσισε να αναθέσει την αποστολή για την επιστημονική κατάρτιση των λογοθεραπευτών στα ΤΕΙ, τα οποία, μαζί με τα Πανεπιστήμια αποτελούν τα εν Ελλάδι ιδρύματα που παρέχουν την ανώτατη εκπαίδευση. Ο λόγος ήταν πως τα ΤΕΙ, σύμφωνα και με το άρθρο 4 του ν. 4009/2011 «συνδυάζουν την ανάπτυξη του κατάλληλου θεωρητικού υποβάθρου σπουδών με υψηλού επιπέδου εργαστηριακή και πρακτική άσκηση». Είναι ξεκάθαρη, λοιπόν, η μεγάλη σημασία που δικαίως δίνει το εκπαιδευτικό μας σύστημα στην πρακτική εκπαίδευση των λογοθεραπευτών. Η ανάγκη της πρακτικής αυτής εκπαίδευσης δεν είναι δυνατόν να παρακαμφθεί, αλλά είναι προαπαιτούμενο για την άρτια επαγγελματική εκπαίδευση των λογοθεραπευτών.
Δυστυχώς, όμως, η διασφάλιση της απαραίτητης πρακτικής εκπαίδευσης όχι μόνο δεν επιτυγχάνεται με την, άνευ προϋποθέσεων, εξομοίωση των πτυχίων βασικών σπουδών στην λογοθεραπεία με τα πτυχία συγγενών σχολών σε συνδυασμό με ένα μεταπτυχιακό τίτλο στη λογοθεραπεία, αλλά αντίθετα αγνοείται. Πώς, άλλωστε, θα μπορούσε ένας μονοετής κύκλος σπουδών να παρέχει ταυτόχρονα την αναγκαία πρακτική εκπαίδευση και την θεωρητική κατάρτιση; Αυτό είναι αδύνατον.
γ) Αδυναμία άνευ όρων παροχής άδεια ασκήσεως λογοθεραπευτή σε κατόχους Ελληνικών Μεταπτυχιακών Διπλωμάτων
Εξ όλων όσων προαναφέρουμε προκύπτει αβίαστα το συμπέρασμα πως η άδεια ασκήσεως δεν είναι δυνατόν να χορηγηθεί σε κατόχους διπλωμάτων βασικών σπουδών σε συγγενείς επιστήμες, οι οποίοι έχουν ολοκληρώσει ένα ΜΠΣ στην λογοθεραπεία, καθώς σε καμία περίπτωση δεν διασφαλίζεται η απαραίτητη θεωρητική και πρακτική εκπαίδευση αυτών.
Μία τέτοια απόφαση θα είχε ως αποτέλεσμα να τίθεται σε κίνδυνο η δημόσια υγεία, αφού πρόσωπα που δεν έχουν τα απαραίτητα προσόντα θα μπορούσαν νομίμως να ασκούν το επάγγελμα του λογοθεραπευτή. Ένα επάγγελμα που ενέχει τεράστιες ευθύνες, καθώς αφορά ευαίσθητες κοινωνικές ομάδες και άτομα με ειδικές ανάγκες.
Στο ζήτημα της άδειας ασκήσεως του επαγγέλματος, μοναδικός στόχος του Συλλόγου μας είναι η χορήγηση άδειας σε όλους όσοι αποδεδειγμένα έχουν τα απαραίτητα προσόντα. Δυστυχώς, μία διάταξη που θα έδινε, γενικώς και αορίστως, πρόσβαση στο επάγγελμα σε κατόχους διπλωμάτων βασικών σπουδών σε συγγενείς επιστήμες, οι οποίοι έχουν ολοκληρώσει ένα ΜΠΣ στην λογοθεραπεία, έρχεται σε πλήρη αντίθεση με όσα πιστεύουμε. Κατ’ αρχήν διότι θεωρούμε πως με αυτόν τον τρόπο υποβαθμίζεται η επιστήμη μας, η οποία θα χαρακτηριστεί ως εξειδίκευση άλλων επιστημών. Επιπλέον και κυρίως, όμως, απόφοιτοι μονοετών ΜΠΣ στην Λογοθεραπεία τα οποία δεν θα παρέχουν την απαραίτητη εκπαίδευση θα μπορούν να ασκήσουν το επάγγελμα του λογοθεραπευτή προς ζημία της επιστήμης και κυρίως της δημόσιας υγείας.
Σήμερα, εξ όσων γνωρίζουμε, στην Ελλάδα λειτουργεί μόνο ένα ΜΠΣ στην λογοθεραπεία, αυτό στο Εθνικό και Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο Αθηνών, στο Παιδαγωγικό Τμήμα Δημοτικής Εκπαίδευσης, στον Τομέα Ειδικής Παιδαγωγικής και Ψυχολογίας με τίτλο: «Ειδική Αγωγή, Λογοθεραπεία - Συμβουλευτική». Πέραν αυτού, όμως, επειδή το ΠΔ θα αφορά όχι μόνο το ήδη δημιουργηθέν ΜΠΣ, αλλά και όλα όσα θα δημιουργηθούν στο μέλλον, θα πρέπει να είναι εξαιρετικά προσεκτικό γιατί η απόφαση που θα λάβει θα έχει άμεσες συνέπειες στην δημόσια υγεία. Θα δημιουργήσει, δε, προηγούμενο και για άλλα επαγγέλματα υγείας.
Θεωρούμε πως, όπως προαναφέραμε, σε καμία περίπτωση ένα δίπλωμα βασικών σπουδών σε άλλη επιστήμη σε συνδυασμό με ένα ΜΠΣ που θα έχει στον τίτλο του την λογοθεραπεία δεν είναι αρκετά για να εγγυηθούν πως ο κάτοχός τους μπορεί να ασκήσει το επάγγελμα του λογοθεραπευτή. Για το λόγο αυτό και πιστεύουμε πως τα πρόσωπα αυτά δεν πρέπει να λαμβάνουν την άδεια.
Τόσο οι κάτοχοι Μεταπτυχιακών Τίτλων Σπουδών που δεν έχουν βασικό τίτλο σπουδών στη Λογοθεραπεία, όσο και οι κάτοχοι πτυχίων της αλλοδαπής που δεν είναι αναγνωρισμένα από το ΔΟΑΤΑΠ ως ισότιμα και αντίστοιχα, δεν είναι δυνατόν να λαμβάνουν άδεια ασκήσεως επαγγέλματος. Δεν συμβαίνει σε κανένα άλλο επάγγελμα, πολλώ δε μάλλον σε επάγγελμα υγείας.
2) Μεταβατικές διατάξεις
2.1) Η ιδιαιτερότητα της Λογοθεραπείας
Επειδή ακριβώς, ως προαναφέραμε, το ΠΔ της άδειας ασκήσεως εκδόθηκε μόλις πριν από τρείς μήνες, ενώ το επάγγελμα ασκείτο στην Ελλάδα εδώ και δεκαετίες, ακόμα και πριν την ίδρυση των πρώτων Δημόσιων Σχολών Λογοθεραπείας των ΑΤΕΙ, υφίστανται πολλοί επαγγελματίες που δραστηριοποιούνται ως λογοθεραπευτές, οι οποίοι δεν θα μπορούσαν, για διάφορους λόγους ο καθένας, να ενταχθούν στις κατηγορίες των κύριων διατάξεων. Δίχως να παραβλέπει κανείς το γεγονός ότι η αδράνεια του Υπουργείου σας και η έλλειψη ελέγχου είχε δώσει τη δυνατότητα να ασκούν το επάγγελμα πρόσωπα που δεν έχουν ούτε την απαραίτητη επαγγελματική κατάρτιση, ούτε τις δέουσες ακαδημαϊκές εγγυήσεις, εντούτοις, κάποιοι εξ όσων δεν εμπίπτουν στις κύριες διατάξεις έχουν την απαραίτητη επαγγελματική κατάρτηση και δεν θα έπρεπε να αποκλειστούν.
Για τους λόγους αυτούς και στο ΠΔ 176/2014 συμπεριελήφθησαν μεταβατικές διατάξεις που είχαν σαν στόχο την εξασφάλιση της συνέχισης της εργασίας των επαγγελματιών που δραστηριοποιούνται στην επιστήμη μας, οι οποίοι έχουν λάβει την απαραίτητη επαγγελματική και ακαδημαϊκή κατάρτιση και δεν εμπίπτουν στις κύριες διατάξεις.
Στο πλαίσιο αυτό και μόνο (των μεταβατικών διατάξεων) θα μπορούσαμε να εξετάσουμε υπό ποιες προϋποθέσεις οι συνάδελφοι αυτοί θα πρέπει να εξασφαλιστούν και όχι, φυσικά, με την ένταξή τους στις κύριες διατάξεις, καθώς κάτι τέτοιο θα αντέβαινε στα όσα ανωτέρω αναφέρουμε.
2.2) Κάτοχοι πτυχίων τριτοβάθμιας εκπαίδευσης της αλλοδαπής στη λογοθεραπεία, αναγνωρισμένων ως ισότιμων και όχι αντίστοιχων, οι οποίοι επιπλέον έχουν άδεια άσκησης επαγγέλματος στο εξωτερικό ή αποδεδειγμένη από ασφαλιστικό φορέα διετή τουλάχιστον κύρια απασχόληση ως λογοθεραπευτής στην ημεδαπή ή την αλλοδαπή
Η προτεινόμενη αυτή διάταξη, η οποία είναι μία διευρυμένη εκδοχή της πρώτης μεταβατικής διάταξης (άρθρο 2 περ α΄ του ΠΔ 176/2014), έχει σαν στόχο να συνεχίσουν να εργάζονται οι συνάδελφοι που είχαν αποκτήσει τους τίτλους βασικών σπουδών τους στην αλλοδαπή πριν την ίδρυση των Ελληνικών Σχολών ΤΕΙ και ως εκ τούτου τα πτυχία τους έχουν αναγνωρισθεί από το ΔΟΑΤΑΠ μόνο ως ισότιμα και όχι ως αντίστοιχα. Με την πρόβλεψη του ΠΔ 176/2014 απαιτείτο επιπλέον η άδεια ασκήσεως επαγγέλματος στο εξωτερικό και διετής επαγγελματική απασχόληση. Ως μεταβατική η διάταξη αυτή θα μπορούσε να αντικαθιστά το «και» με το «ή» έτσι ώστε να δίνεται η δυνατότητα σε κατόχους τίτλων βασικών σπουδών στην λογοθεραπεία αναγνωρισμένους μόνο ως ισότιμους και διετή προϋπηρεσία να συνεχίσουν να εργάζονται.
2.3) Κάτοχοι τίτλων βασικών σπουδών σε άλλη επιστήμη και μεταπτυχιακών τίτλων στη λογοθεραπεία, διάρκειας τουλάχιστον δύο (2) ετών και άδεια ασκήσεως επαγγέλματος της χώρας προέλευσης του πτυχίου ή αποδεδειγμένη από ασφαλιστικό φορέα διετή τουλάχιστον κύρια απασχόληση ως λογοθεραπευτής στην ημεδαπή ή την αλλοδαπή
Η προτεινόμενη αυτή διάταξη σε καμία περίπτωση δεν αναιρεί τα όσα αναφέρονται ανωτέρω για τους κατόχους μεταπτυχιακών τίτλων σπουδών. Για το λόγο ότι σε καμία περίπτωση δεν είναι δυνατόν οι μεταπτυχιακές σπουδές να αντικαταστήσουν το βασικό πτυχίο σε καμία επιστήμη.
Με δεδομένα όμως τα όσα αναφέρουμε για τους συναδέλφους που ήδη εργάζονται ως λογοθεραπευτές υπό το προϊσχύον του ΠΔ 176/2014 καθεστώς, θα ήταν δυνατόν ένας μεταπτυχιακός τίτλος σπουδών διάρκειας όμως τουλάχιστον διετούς (2), σε συνδυασμό με άδεια ασκήσεως επαγγέλματος από την χώρα προέλευσης του πτυχίου (ή του μεταπτυχιακού) ή αποδεδειγμένη διετή τουλάχιστον κύρια απασχόληση ως λογοθεραπευτής στην ημεδαπή ή την αλλοδαπή να αποτελέσει εχέγγυο για την επαγγελματική του κατάρτιση.
2.4) Ανεπάρκεια της δεκαετούς και μόνο επαγγελματικής απασχόλησης δίχως αυτή να συνοδεύεται από κάποιο πτυχίο λογοθεραπείας
Η προτεινόμενη από το Υπουργείο σας μεταβατική διάταξη, σύμφωνα με την οποία θα αποκτά την άδεια ασκήσεως επαγγέλματος όποιος μέχρι την έκδοση του παρόντος διατάγματος διαθέτει αποδεδειγμένη από ασφαλιστικό φορέα δεκαετή (10ετή) τουλάχιστον κύρια επαγγελματική απασχόληση ως Λογοθεραπευτής στην ημεδαπή ή στην αλλοδαπή, στερείται όποιας βασιμότητας. Δίνει τη δυνατότητα σε όποιον δήλωνε λογοθεραπευτής από το 2005 και πριν (σημειωτέον, ότι το ΠΔ για την θεσμοθέτηση των όρων για άσκηση του επαγγέλματος προβλέπεται ήδη από το 2002), ο οποίος ασκούσε προφανώς το επάγγελμα δίχως να κατέχει κανέναν τίτλο σπουδών στη λογοθεραπεία, σε αντίθετη περίπτωση θα υπάγετο σε κάποια άλλη κατηγορία, να συνεχίσει να εργάζεται ως λογοθεραπευτής. Όχι μόνο νομιμοποιεί, δηλαδή, μία παράνομη και επικίνδυνη πρακτική για τη δημόσια υγεία, αλλά δίνει την δυνατότητα η κατάσταση αυτή να συνεχιστεί. Πρόκειται ακριβώς για την κατηγορία των «επαγγελματιών» που η θέσπιση του ΠΔ για την άδεια ασκήσεως του επαγγέλματος θέλει να αντιμετωπίσει και να περιορίσει. Σε μία τέτοια θεώρηση, δυστυχώς, δεν μπορούμε να συμφωνήσουμε.
ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑΤΙΚΑ
Το Προεδρικό Διάταγμα για την θεσμοθέτηση των όρων και των προϋποθέσεων για την άσκηση του επαγγέλματος του λογοθεραπευτή προβλέπεται για να προστατέψει την εφαρμογή και το κύρος της επιστήμης της λογοθεραπείας. Προβλέπεται, επίσης, για να μπει μία τάξη και να πάψουν τα Δημόσια Ασφαλιστικά Ταμεία να αποζημιώνουν ως λογοθεραπευτές πρόσωπα που δεν έχουν τη δέουσα επαγγελματική κατάρτιση. Προβλέπεται, όμως, κυρίως για να προστατέψει τη δημόσια υγεία και όλους όσους χρήζουν ανάγκης λογοθεραπείας.
Προς την κατεύθυνση αυτή θέλουμε να πιστεύουμε ότι γνωμοδότησε η Ολομέλεια του ΚΕΣΥ, η γνωμοδότηση του οποίου είναι απαραίτητη και ακολουθήθηκε στο ΠΔ 176/2014.
Η θέσπισή του πρέπει να γίνει με γνώμονα τα παραπάνω και στόχο την επίτευξή τους και όχι με κύριο μέλημα να συμπεριληφθούν όσο το δυνατόν περισσότεροι «υποψήφιοι», επειδή κάτι τέτοιο πιθανόν να εξυπηρετούσε μικροπολιτικά οφέλη.
Θέλουμε να πιστεύουμε ότι το Υπουργείο σας θα ακολουθήσει την πρώτη λογική και στην περίπτωση αυτή να είστε βέβαιοι ότι θα σταθούμε αρωγοί στην προσπάθειά σας να διορθωθούν οι όποιες αδικίες ή αβλεψίες του ΠΔ 176/2014, όπως άλλωστε οι θέσεις μας που αποτυπώνονται στο παρόν υπόμνημα αποδεικνύουν.
Μετά τιμής
Η Πρόεδρος Η Γενική Γραμματέας
Βλάχου Τριανταφυλλιά Παναγιωτίδη Σοφία
